Cranio sacrale therapie
Het craniale ritme (schedelbeweging) is ontdekt rond 1930 door Sutherland osteopaat D.O. in Amerika. Hij ontwikkelde een band waarmee hij de omtrek van de schedel kon meten en de beweging (het in- en uitzetten van de schedel) kon registreren.
De beweging van dit zogenaamde craniale ritme ontstaat door een combinatie van verschillende factoren, zoals bloeddruk, hartritme, schedelinhoud, de elasticiteit van de schedelbeenderen enz.
Het doel van de craniale beweging is drieledig, te weten:
het doen circuleren van de hersenvloeistof (LCS) waardoor een goede voeding en bescherming van het centrale zenuwstelsel plaats vindt.
het stimuleren van de hypofyse (centrale hormoonklier) waardoor een goede hormonale regulatie wordt bevorderd ; de hypofyse ligt op de schedelbasis vlakbij het centrale schedelgewricht waar het craniale ritme wordt ingezet.
het onderhouden van een goede mobiliteit (beweeglijkheid/elasticiteit) van het harde hersenvlies (dura mater). Het harde hersenvlies bekleedt de binnenkant van de schedel, vormt het horizontale en verticale hersenvlies en loopt verder door het wervelkanaal tot aan het heiligbeen (sacrum) en staartbeentje (coccys) en dient als verpakking van het ruggemerg en zenuwstelsel. Het craniale ritme is behalve aan de schedel ook waar te nemen t.h.v. het heiligbeen.
Storingen in de craniale beweeglijkheid en het craniale ritme kunnen leiden tot velerlei klachten, om enkele te noemen:
licht neurologische stoornissen zoals concentratieverlies, vergeetachtigheid, hoofdpijn, ontwikkelingsstoornissen bij kinderen .........
onverklaarbaar huilen bij baby's
hormonale dysbalans zoals onregelmatige cyclus, overgangsklachten, depressiviteit, pre- en postnatale klachten zoals bekkeninstabiliteit.......
mechanische storingen, locaal en elders in het lichaam zoals nek-schouderklachten, tintelen in handen en voeten, lage rugklachten........
